Op deze zonovergoten vrijdag van 5 oktober 2018 is het maar een klein versnellinkje van de Bakelse Mariagrot naar Milheeze, waar we aan de rechterkant van de doorgaande weg een oude Mariakapel vinden.
Doorgaande weg klopt maar ten dele, want we gaan niet door. We stoppen bij deze uit de kluiten gewassen kapel om onze gebruikelijke foto’s te maken en om te bedenken wat mensen ertoe bracht om deze kapel te bouwen.
En natuurlijk om een mening te hebben over deze kapel. En we vinden dat het een mooie kapel is, maar dat ze verkeerd staat.
Vanwege de doorgaande weg, want wie met het verkeerde been uit de kapel stapt dondert zo van de traptreden áf en de doorgaande weg óp…..
Het was in het crisisjaar 1938 dat Pastoor Simonis van Milheeze zijn 40-jarig priesterjubileum vierde.
En ondanks deze crisistijd brachten de parochianen het geld bijeen dat nodig was om deze kapel te bouwen als geschenk voor de pastoor.
De kapel werd aan Maria gewijd en alle jaren tot in de jaren vijftig gingen op Maria Hemelvaart de parochianen in processie, compleet met vele in wit geklede en bloemen strooiende ‘bruidjes’, van de St. Willibrordus parochiekerk naar de kapel toe.
De vierkante kapel is gebouwd van bakstenen en is een van de laatste monumenten van het ‘Rijke Roomse leven’, waarin de pastoor de belangrijkste persoon van de dorpelingen was.
Dit uitte zich onder meer tijdens kerkelijke feestdagen waarop parochianen in vol ornaat gekleed in processie gingen.
De bouwstijl van de kapel was in die tijd traditioneel te noemen naar voorbeeld van de zogenaamde Delftse School, waarin eenvoud en niet opvallende architectuur in vorm belangrijk waren, in dienst van de functie van het gebouw.
Binnenin staat een Mariabeeld op een bakstenen sokkel en een wit plafond in een tongewelf stijl.
De grijze onderdelen van de vensters - deze vensters worden ook wel rondboogtripletten genoemd - zijn van natuursteen.
Ook dat is een wezenlijk onderdeel van de Delftse School architectuur.