Beetje pennen
over de foto
ergens in 2002
Een klein mobieltje, want dat was 'in' aan het begin van deze eeuw. Maar groot in mogelijkheden! We werden immers nog niet zo verwend als dat heden ten dage het geval is.
Sterker nog, we werden toen helemaal niet verwend! Niet met Facebook, niet met Twitter en ook niet met WhatsApp. Wel e-mail, hetzij vanaf de thuiscomputer. En daarom stuurden we maar zo'n digitaal berichtje. Naar Alcatel Nederland.....
Mijn Alcatel is mobiel
.... de eerste e-mail....
Beste mevrouw D.,
Het leven met de tegenwoordige techniek en de mobiele communicatie gaat niet over rozen. Zeker niet wanneer het de heerlijk lichte Alcatel 511 betreft.
Ik weet niet zeker of mijn verhaal bij u aan het juiste adres is, maar ik ben ervan overtuigd, dat u de moeite wilt nemen door te lezen tot het einde van deze e-mail en hem daarna, indien nodig, naar de juiste personen weet te forwarden.
Hiervoor alleen al wil ik u hartelijk danken. Immers op dit moment heb ik meer vertrouwen in onze e-mailproviders, dan de draadloze verbinding met uw telefoonnummer 070-30*****, zeker als dit de Alcatel 511 van mijn man of die van mij betreft....
Mijn man kocht in november 2001 het genoemde model van Alcatel in de Debitel shop te Uden, samen met een redelijk abonnement voor twee jaren onbezorgd belplezier.
Een klein, licht en handzaam stukje techniek met genoeg mogelijkheden om de hele wereld te bereiken.
Twee noodzakelijke operaties aan het toestel - omdat het weigerde te doen waarvoor het was aangeschaft en twee keer drie weken abonnement betalen zonder mobieltje op zak - werden op de koop toe genomen. Er bleef een redelijk vertrouwen dat uiteindelijk alles zou goed komen.
Dat deed het echter niet.
Geen Alcatel fout; welnee... eerder een compliment voor het kleine en het lichte gewicht van het toestel. Je voelt hem niet in je kleding.
Mijn man meende dat zijn broek inclusief de 511 een wasbeurt nodig had. De Alcatel overleefde terecht deze wasbeurt niet, ondanks alle moderne wasmiddelen.
Domheid moet afgestraft worden: 14 maanden abonnementsgeld onvoorwaardelijk was het Debitel-vonnis. Einde verhaal!
Ikzelf kocht op 5 april 2002 bij dezelfde Debitelshop in Uden eenzelfde Alcatel 511.
Een ander kleurtje dan die van mijn man was wel gemakkelijk en dezelfde bediening voor beide toestellen is ideaal om samen de vele mogelijkheden te ontdekken.
Ook zou de carkit weinig aanpassingen behoeven.
Deze aanschaf zou onze contacten en bereikbaarheid alleen maar ten goede komen.
Op dat moment wist ik nog niet, dat het mobieltje van mijn man op korte termijn de verdrinkingsdood zou sterven.
En toen begon alle ellende met communicatieve onvolkomenheden.
In één jaar tijd is mijn toestel reeds drie keer ter reparatie afgeleverd bij de Debitelshop.
Alle vriendelijkheid en medeleven van de filiaalhouder; er valt geen onvertogen woord van te zeggen. De derde keer kreeg ik zelfs een leentoestel van een ander merk mee.
Geweldig, drie weken onbezorgd en overal bereikbaar.
Maar het waren ook telkens drie weken zonder mijn vertrouwde(!) Alcatel 511, waarvoor we zo bewust gekozen hadden.
En dan alleen al de rompslomp er omheen: Bellen met de vaste telefoon, wegbrengen, ophalen, noem maar op.
U begrijpt dat het vertrouwen in de 511 tot onder het vriespunt was gedaald.
En ja hoor... nog geen twee weken na de laatste reparatie, afgelopen dinsdag 15 april…… Juist, u begrijpt het al.
We hebben het toestel voor de vierde keer weggebracht; steeds weer dezelfde klachten: het doet zijn werk niet als telefoon.
Op dat moment hebben mijn man en ik ons voorgenomen om u te schrijven middels mijn vertrouwde e-mailprovider.
We weten allebei dat er veel ergere dingen zijn in de wereld dan ondeugdelijke Alcatels 511.
Toch menen we dat we op het gebied van mobiele tegenslag ons deel wel gehad hebben.
We denken naar onze mening terecht, dat we geen vertrouwen meer hoeven te hebben in reparatie van het toestel door Alcatel Telecom (afd. Service), zoals de Debitel-shop ons meedeelde.
Het lijkt ons overbodig te zeggen, dat de naam Alcatel een beetje argwanend bekeken wordt als we eens één van de tientallen shops van mobiele aanbieders binnenwandelen op zoek naar iets anders.
Het lijkt ons eveneens, dat Alcatel Nederland er alles aan gelegen is om een mobiele naam hoog te houden. En we voelen ons niet beschaamd om nu te zeggen, dat het moment daar is dat Alcatel Nederland nu ingrijpt en op welke manier dan ook ingrijpt om ons de vreugde in het mobiele verkeer weer terug te geven.
Mevrouw D., hartelijk dank voor het lezen van deze klaagzang.
U ziet dat het einde van deze e-mail toch bereikt is. Ik hoop dat het u niet zwaar is gevallen. Ik hoop nog meer, dat u er iets mee kunt.
Ik hoop en vertrouw erop, dat er iets mee gebeurt.
Wellicht ten overvloede heb ik een kopie van de laatste reparatie bon als attachment toegevoegd.
Graag hoor ik van u.
Ik wens u fijne en onbezorgde paasdagen!
Maria van Hout
.... de tweede e-mail....
Beste mevrouw D.,
Ongetwijfeld herinnert u zich mijn e-mail, zoals ik u die vrijdag 18 april 11. heb toegestuurd.
Mocht dit om welke begrijpelijke reden dan ook niet het geval zijn, dan kunt u het schrijven nogmaals lezen.
Met kopiëren en plakken ben ik erin geslaagd om u hieronder nogmaals te verzoeken door te lezen tot het einde van de mail.
Ik hoop echter dat ook deze e-mail u uitnodigt om door te lezen tot het einde.
Ik zal trachten wat korter en krachtiger te zijn; u bent immers volledig op de hoogte.
Welnu, neemt u het mij niet kwalijk als u enig sarcasme in mijn schrijven meent te bespeuren.
Maar de bewuste Alcatel 511 heeft de vierde reparatie sneller ondergaan, dan dat Alcatel blijkbaar mijn vorige klaagzang kon beantwoorden.
Dit keer heb ik het mobieltje slechts anderhalve week moeten missen, in plaats van de gebruikelijke 3 weken.
Echter, en ja hoor, u moet mij nu geloven: binnen enkele uren weigerde het apparaatje weer volledig dienst en vanmorgen, maandag 28 april, heb ik het weer ter reparatie aangeboden bij de Debitel-shop te Uden.
Gerepareerd en weer kapot.... sneller gaat bijna niet….
Het mobieltje is precies wat zijn naam zegt.... mobiel.... Heel erg zelfs!
Het reist maar op en neer van Wanroij naar Uden, en van Uden naar de reparatiewerkplaats ergens in Nederland, om daarna via de Debitel-shop weer terug te reizen naar Wanroij.
Zo mobiel is de Alcatel 511.
Durf er echter niet de naam telefoon aan te hangen, want dat laatste maakt Alcatel absoluut niet waar.
Kortom: onze vreugde in het mobiele verkeer met Alcatel is nu echt gedaald tot het absolute minimum.
Morgen, dinsdag 29 april, reizen mijn man en ik voor een dag of tien af naar het zonnige Italië. Het zal ons humeur hopelijk weer boven het vriespunt helpen.
En gelooft u ons alweer: we zijn blij dat we nu in het buitenland een keer niet mobiel bereikbaar kunnen zijn. Alcatel zal ons vakantieplezier niet bederven!
Samenvattend:
• de bewuste Alcatel 511 is nu voor de vijfde keer binnen één jaar en twee weken ter reparatie aangeboden; een ongemak van ongeveer 14 weken wegens het ontbreken van de Alcatel 511!
• meer dan 25 % van de abonnementsgelden dienden contractueel, maar nutteloos, voldaan te worden;
• het 'mobiel' zijn van de Alcatel kostte tot nu toe zo'n 200 autokilometers en niet te verwoorden ergernis;
• met dit schrijven doe ik een laatste beroep op Alcatel om te komen tot een aanvaardbare oplossing; het lijkt mij redelijk om binnen 14 dagen een bevredigend antwoord van u te mogen ontvangen; na deze termijn zal ik, indien ik dit nodig vind, de juridische afdeling van de Consumentenbond mijn rechten in deze laten behartigen.
Ik dank u andermaal in het vertrouwen, dat Alcatel er alles aan gelegen is om op korte termijn tot een aanvaardbare oplossing te komen.
Maria van Hout.