Maandagmail
Over de foto en zo
21 september 2020
Corona 'laot nog steeds van zich heure'!
Het lijkt er zelfs op dat de zoveel aangekondigde tweede golf nu echt op onze deuren klopt. Toch heeft de tijd inmiddels zoveel inzicht gegeven dat er mogelijkheden lijken te zijn om een aantal activiteiten weer op te kunnen starten.
De overheid heeft ook gedacht aan onder meer de koren en muziekgezelschappen. Het heeft daarvoor meerdere richtlijnen opgesteld.
Het bestuur van ons gezelligheidskoor ziet na grondig overleg toch ruimte om op maandag 5 oktober weer een eerste repetitie te houden De veiligheid zal hoog in het vaandel staan en met respect voor iedereen bij wie de beloofde veiligheid nog niet goed voelt.
De derde maandag van september
Beste mensen van ÉgeWies,
Ik weet het zeker! Het is vandaag de derde maandag van september.
En nu zul je denken: ‘Hij is gek geworden!’ Of: ‘Het klopt niet, want we hebben afgelopen dinsdag toch al de derde dinsdag van september gehad. Prinsjesdag!’
Maar daarop wil ik dan wel even reageren.
‘Hij is gek geworden!’
Dat geloof ik niet, tenminste niet afgelopen week. Maar misschien was ik het al wel veel langer. Volgens anderen dan.
‘Het klopt niet!’
O nee? Toch wél hoor!
Dit is mijn derde maandagmail van deze maand. Kijk maar: 7 september, 14 september en vandaag 21 september. Soms komt een maandag een dag later dan een dinsdag…
En in navolging van die roerige derde dinsdag van september, Prinsjesdag, benoem ik deze derde maandag heel égewies: ÉgeWiesdag! Hoewel, aan een show met het meest opzichtige en afzichtige hoeddeksel doe ik niet mee.
Maar in navolging van de gebruikelijke troonrede op Prinsjesdag, vol plannen voor het komende regeringsjaar, wil ik me laten lezen in mijn ÉgeWieze muzikale toonrede, vol plannen en een nog vollere afkeer van Freule Corona. Misschien is dit alles ook al uitgelekt zoals dat in het Haagse ook gebruikelijk is.
Niet dat ik me met mijn toonrede op gelijke hoogte als onze Koning wil plaatsen, absoluut niet. Maar ik voel mij – en ik hoop dat dit voor jullie allemaal ook geldt – als mens zeker niet mínder dan de Koning, maar gewoon Maxima-al hetzelfde.
Welnu dan, neemt allen kennis van mijn toonrede:
Beste Leden van Gezelligheidskoor ÉgeWies.
Nooit zal ik het beeld van Coronationstreet van 16 maart 2020 vergeten. Het was onwerkelijk en zeer realistisch tegelijk:
Een rood verkeerslicht voor iedereen die toch verder wilde.
Een rood licht voor ieder van ons die gezelligheid en ontspanning haalde uit een maandagrepetitie van ons koor.
Ons ‘égewies kabinet’, bestaande uit kundige en bedachtzame bestuursleden, riepen een halt toe aan iedereen die deze avond wilde zingen, wilde ontspannen, wilde genieten. Genieten van wat we samen opgebouwd hebben.
Maar ons bouwsel viel eensklaps om en het was jammer genoeg niet gemaakt van legosteentjes die je op een vrije zondagmiddag weer even in elkaar kunt knutselen.
Vrije zondagmiddagen kwamen er immers voldoende, evenals de ‘rest van de weken’.
We dachten dat het niet lang zou duren. Ikzelf dacht met drie, misschien vier maandagmails de gehate freule wel weg te kunnen jagen.
Inmiddels weten we beter. Veel beter! De freule heeft haar retourkaartje ingezet en is nu weer op de terugweg in haar tweede Golf. Het maakt ons ziek en voor sommigen is dat heel letterlijk.
Toch zien we zo hier en daar weer wat activiteiten opleven. Niet altijd gebeurt dat naar Ruttes tevredenheid en volgens de door de overheid ingestelde richtlijnen.
Dat geldt ook voor mij. Ik verwijt mezelf dat ik tijdens mijn meer dan veertig werkzame onderwijsjaren niet voldoende aandacht gegeven heb aan hoe lang en hoe breed 1,5 meter nou eigenlijk is.
Door de afgelopen maanden heen is die 1,5 meter blijkbaar te vaak in de wasverzachter gespoeld met als gevolg een onoverkoombare krimp. 1,5 meter is vandaag de dag geen 1,5 meter meer. Hij is véél en véél korter. Bij mij en bij velen…
En toch is-ie van groot belang voor iedereen, dus ook voor ons leden van Gezelligheidskoor ÉgeWies. Want het landelijk kabinet heeft richtlijnen opgesteld voor ons ‘égewies kabinet’ die zeggen dat we onder bepaalde voorwaarden zonder gevaar kunnen gaan zingen. (Hoor nou toch… Heeft ooit iemand op deze grote wereld ooit kunnen bevroeden dat zingen een gevaar voor de gezondheid zou opleveren?? Te gek voor alle gezongen woorden en de complete notenbalk!)
Maar het lijkt er toch op dat de freule die RIVM-richtlijnen met haar tweede Golf niet zomaar overhoop rijdt.
Ons ‘égewies kabinet’ heeft daar lang en diep en égewies zinnig over nagedacht.
Het heeft gesprekken gehad met het kabinet van ’t Wapen van Wanroij en zaken doorgesproken zoals hygiëneregels, ventilatievoorschriften, over zaalindeling en welke zaal, afspraken over het gebruiken van koffie, thee of iets anders. Over het binnenkomen en vertrekken, over de afstandsregel en naleving van een onkrimpbare 1,5 meter. Die is er dus nog steeds en hij is voor ons koor zelfs weer wat extra opgerekt.
En nu zul je zeggen: ‘Hoe weet jij dat allemaal?’
Dat is heel eenvoudig. Waarom zou het bij ons ‘égewies kabinet’ anders zijn dan bij de kompanen van Rutte? Ook bij ons zijn de plannen al vóór de derde maandagmail van september uitgelekt… Digitale media laten zich niet tegenhouden door gesloten deuren en lippen.
Het bestuur, maar ook ikzelf, wil niets liever dan dat er weer een verantwoorde mogelijkheid komt om weer te zingen. Voor iedereen die dat óók wil en zich niet bezwaard voelt. Maar wel met alle respect voor degenen bij wie die veiligheid nog een beetje twijfelt en dat zwaarder laten wegen dan de gezelligheid van de maandagavond.
Ik snap het helemaal en respecteer dat gevoel veel meer dan de gehate freule zou willen.
Mijn afkeer van Freule Corona zal in mijn toonrede inmiddels wel duidelijk zijn.
Ik hoop werkelijk dat ze met haar tweede Golf minstens vijf lekke banden krijgt – inclusief reservewiel – en daarmee dan ook haar laatste adem uitblaast!
En de beloofde plannen dan van mijn toonrede…?
Ergens in de ontstaansgeschiedenis van ÉgeWies hebben we gesproken over de missie van ons koor: wat vinden we nu zo belangrijk dat we met ons koor willen bereiken?
We hebben toen gesproken en opgeschreven van ‘Breng eens een zonnetje onder de mensen!’
Zingen maakt blij, geeft ontspanning, is gezond voor lichaam en geest en brengt gezelligheid bij de toehoorders, maar niet minder bij onszelf. Het woord ‘gezelligheidskoor’ vóór onze naam staat er niet voor niets!
Over twee weken, op maandag 5 oktober, willen we gaan proberen om heel voorzichtig en behoedzaam dat zonnetje weer voor onszelf te laten schijnen.
Het bestuur, ons ‘égewies kabinet’, heeft het goed voorbereid, besproken, overlegd en geregeld.
Het zal iedereen nog zeker een uitgebreide handleiding sturen over hoe zo’n repetitie eruit gaat zien. Maar voorop staat dat ons zonnetje weer vanachter veel te donkere wolken tevoorschijn moet komen! En dat kan!
En wat als die tweede Golf van de freule nou eens géén vijf lekke banden krijgt?
Dan vertrouwen we ook op eventuele nieuwe richtlijnen die het landelijk kabinet ons zal geven, dan vertrouwen we nog méér op elkaar en vertrouwen we het méést op onszelf!
En wat gaan we doen tijdens de eerstkomende repetities?
Gewoon, gezellig zingen, genieten van een nieuw voorjaarszonnetje, bij elkaar zijn op niet gekrompen afstand, merken dat onze stemmen wat achterstallig onderhoud nodig hebben, plezier maken en beleven… Vertrouwen uitstralen!
Gaan we dan nieuwe liedjes instuderen?
Nee, voorlopig nog niet! We zullen immers nog (lang) niet compleet zijn en dat begrijpen we ook erg goed. Maar…
… één liedje zou misschien toch wel kunnen. De melodie kennen jullie vast wel en anders laat Max die wel horen. En ook de tekst past wel een beetje bij deze donkere tijd, hoewel ik die toch wel schreef lange tijd voordat de freule in haar eerste Golf rijles gaf.
Laat ik daarom mijn toonrede eindigen met alleen het refreintje en voorlopig één couplet van misschien wel ons eerste na-coronalied.
Refrein:
Al mot ik krupe op blote voete gôn
Ik wil nog ènne keer nor ÉgeWies toe gôn
Al mot ik krupe op blote voete gôn
Ik wil nog ènne keer bèj ÉgeWies gôn stôn
ÉgeWies zingt al te gèr; gezelligheid kent gèn grens
Saome zinge elke wèèk, dè’s goed vur unne mens
Wèj brengen un hiël klien bietje zon en straole ók bovendien
Dan wilde ons ók heure hier, dan wilde bèj ons zien.
(Al mot ik krupe... etc.)
Tot wèrus,
Peter